Als een bv een lager loon dan het gebruikelijk loon in aanmerking wil nemen voor de dga moet zij dit aan de hand van bijvoorbeeld een juiste urenregistratie kunnen bewijzen. Slaagt zij niet daarin, dan kan de fiscus het gebruikelijk loon vaststellen op dat van de meestverdienende werknemer binnen het bedrijf. Het doet er niet toe of de dga parttime werkt, met gezondheidsklachten kampt en bijna de helft van het jaar in het buitenland verblijft.
De dga wordt op basis van de gebruikelijkloonregeling geacht een fictief loon van minimaal € 43.000 te verdienen. De bv mag alleen uitgaan van een lager salaris als hij aannemelijk kan maken dat het gebruikelijk loon in het economische verkeer lager is. Een urenregistratie kan daarbij een belangrijke rol spelen. Dit blijkt uit een zaak bij Hof Den Haag. Het betrof een bv die een fysiotherapeutenpraktijk exploiteerde. In die praktijk waren vier fysiotherapeuten werkzaam, waaronder de directeur en enig aandeelhouder. De inspecteur legde naar aanleiding van een boekenonderzoek een naheffingsaanslag loonbelasting op aan de bv van ruim € 39.000. Dit was het verschil tussen het loon van de dga en het loon van de meestverdienende fysiotherapeut in de bv. De bv stelde dat de dga niet kon komen aan het aantal uren waarop het gebruikelijk loon was gebaseerd. De dga had namelijk een deeltijdfunctie als fysiotherapeut, verbleef minimaal 130 dagen per jaar in het buitenland en kampte met gezondheidsklachten. Volgens de rechtbank had de fiscus juist gehandeld. De bv kon namelijk geen inzicht geven in de uren die de dga als fysiotherapeut in de onderneming had gewerkt en hoe deze werkzaamheden zich verhielden tot de werkzaamheden van de andere drie fysiotherapeuten. Dat de dga regelmatig en voor langere tijd in het buitenland verbleef was in dit kader niet van belang. De dga kon de bestuurlijke werkzaamheden volgens de rechter immers ook vanuit het buitenland verrichten.
De naheffingsaanslag bleef daarom in stand.
(Bron: Taxence)
