Tussentijdse opzegging nulurencontract niet mogelijk

Een werkneemster werkte op basis van een oproepovereenkomst. De overeenkomst  was aangegaan voor de duur van één jaar en voor beide partijen direct  opzegbaar. De werkneemster werkte enige maanden gemiddeld 23 uur per week voor  de werkgever. Op enig moment deelde de werkgever de werkneemster mee dat hij  haar niet meer zou oproepen. De laatste salarisspecificatie bevatte een datum  waarop het dienstverband volgens de werkgever was geëindigd. De werkneemster  beriep zich op het feit dat zij gemiddeld 23 uur per week had gewerkt en gaf aan  dat het dienstverband niet was beëindigd omdat geen ontslagvergunning was  verleend.

De kantonrechter merkte op dat het niet meer oproepen van een werknemer met  een oproep- of nulurencontract hetzelfde is als het opzeggen van de  arbeidsovereenkomst. De werkgever was loon verschuldigd tot het einde van  de oproepovereenkomst omdat hij geen ontslagvergunning had  aangevraagd. Het recht op loondoorbetaling gold voor 23 uur per week.

Bron: Rechtbank | jurisprudentie |  ECLINLRBAMS2014522: CV 13-17341 | 19-02-2014